وقتی افراد موهای خود را از دست می دهند، می تواند به طور چشمگیری بر زندگی آنها تأثیر بگذارد؛ از جمله ارتباطات، شغل و اعتماد به نفس آنها. البته نکته امیدوارکننده این است که آنها گزینه هایی برای درمان، جایگزینی و ترمیم موهای خود دارند، هر چقدر هم که مو از دست داده باشند؛ یکی از این گزینه ها کاشت مو است. افرادی که متقاضی کاشت مو هستند بهتر است در ابتدا در مورد این روش و اصطلاحات مورد استفاده مانند گرافت مو و بانک مو اطلاعات بدست آورند و سپس با یک متخصص پوست و مو مشورت کنند تا ببینند که کاندید مناسبی برای پیوند مو هستند یا خیر.
ریزش مو ممکن است به دلیل الگوی طاسی مردانه (که به عنوان آلوپسی آندروژنتیک شناخته می شود) یا التهاب پوست سر، صدمات ناشی از سوختگی، جراحی یا تصادفات رانندگی باشد که ممکن است در مناطقی از سر ریزش دائمی ایجاد کند که با کاشت مو درمان می شود. تکنیک های مختلفی برای کاشت مو وجود دارد که همگی یک روش جراحی شامل برداشت فولیکول های موی سالم از منطقه اهدا کننده و پیوند آنها به منطقه طاس یا دچار ریزش می باشند. کاشت مو درمانی برای ریزش مو نیست و از روند آن جلوگیری نمی کند، اما در صورت وجود فولیکول های سالم و تراکم کافی می توان در نواحی طاس سر موهایی با رشد طبیعی و دائمی پیوند کرد.
گرافت مو چیست؟
موها همیشه در گروه های 1، 2، 3 یا حتی 4 تار مویی از فولیکول رشد می کنند که از فردی به فرد دیگر متفاوت اند، این گروه بندی ها به عنوان گرافت مو Hair Graft شناخته می شوند که با تارهای جداگانه مو متفاوت هستند. به طور متوسط هر فرد در هر گرافت 2 مو دارد، تعداد مو در هر گرفت تراکم آن را مشخص می کند. هنگام انجام کاشت مو گرافت به گروهی از فولیکول های مو گفته می شود که از ناحیه اهدا کننده برای پیوند برداشت می شوند، در حین کاشت مو، گرافت ها معمولاً از ناحیه اهدا کننده در بدن خود فرد برداشته شده و در یک منطقه طاس پیوند می شوند. گرافت مو را می توان از هر نقطه بدن گرفت، اما قسمت پشت سر به دلیل حجم بالای فولیکول های مو که در آن منطقه جمع شده اند و تحت تأثیر روند طاسی قرار ندارند، ناحیه استخراج خوبی ایجاد می کند.
جراحان متخصص با توجه به روش کاشت مو گرافت های مو سالم را بدون آسیب رساندن برای پیوند استخراج می کنند. فناوری، ابزارها و روش های جراحی اندازه و شکل گرافت مو را تعیین می کنند. برای برداشت گرافت می توان از ابزارهای مختلفی استفاده کرد، به عنوان مثال در روش های مختلف معمولا از چاقوی جراحی، پانچ یا میکروموتورهای اتوماتیک استفاده می شود. یک گرافت موی منفرد بسته به اندازه لوله ممکن است 2 تا 15 تار مو برداشت کند، گرافت شکاف دار (slit) ممکن است شامل 4 تا 10 تار مو باشد و گرافت نواری پیوند (در روش قدیمی FUT) بسیار طولانی تا 40 تار مو دارد.
اهمیت سلامت گرافت مو
مهم ترین نکته در نتیجه و ماندگاری کاشت مو زنده ماندن گرافت مو در طول جراحی می باشد که متأسفانه عوامل زیادی می توانند مانع این امر شوند، از جمله:
• کمبود آب بدن: طبق چندین مطالعه، گرافت ها می توانند حدود 16 دقیقه در یک محیط خشک قبل از مرگ زنده بمانند؛ ذخیره آنها در محلول مایع مانند محلول نمکی به حفظ بیشترشان کمک می کند.
• دما: سرد نگه داشتن واحدهای فولیکولی به جلوگیری از آسیب به آنها کمک می کند.
• اکسیژن: وقتی گرافت های مو از ناحیه اهدا کننده جدا شوند، اکسیژن از آنها گرفته می شود و وقتی این اتفاق برای مدت طولانی رخ دهد، دیگر عملکرد صحیحی نخواهند داشت.
در روش های قدیمی پس از برداشت گرافت مو از ناحیه اهدا کننده، این بافت ها برای مدت زمان طولاین در محلول هایی نگه داری می شدند و پس از آماده سازی ناحیه گیرنده به آن پیوند می شدند که به دلایل گفته شده احتمال آسیب به گرافت ها وجود داشت. در روش های جدید کاشت مو نیاز به نگهداری طولانی گرافت ها نبوده و در مدت زمان کوتاهی پس از برداشت در برش های آماده شده از قبل در ناحیه گیرنده قرار می گیرند. همچنین محلول های نگهداری فولیکول های پیوند در بیرون از پوست به صورتی تعبیه شده که به حفظ سلامتی آنها کمک کند و فولیکول هایی با سلامت کامل برای پیوند در ناحیه گیرنده ارائه کند.
چه چیزی تعداد گرافت های مو مورد نیاز برای کاشت را تعیین می کند؟
به چند گرافت مو نیاز دارم؟ این یکی از اولین سوالاتی است که برای متقاضیان کاشت مو پیش می آید و معمولاً پاسخ های متفاوتی را از کلینیک ها و وب سایت های مختلف دریافت می کنند. پاسخ مناسب به این سوال فقط زمانی قابل تعیین است که یک جراح متخصص کاشت مو نوع مو و تراکم موهای بیمار را در ناحیه اهدا کننده و منطقه طاس سر وی ارزیابی کند. تعداد واقعی گرافت های مورد نیاز هر بیمار به عوامل مختلف زیر بستگی دارد:
• درجه ضخامت موهای بیمار
• میزان ریزش موها
• وسعت مناطق طاسی
• کیفیت مو در ناحیه اهدا کننده
• روش کاشت مو
• پیش بینی ریزش مو در آینده
• بودجه
تعداد و تراکم مو با توجه به نژاد متفاوت است و با افزایش سن کاهش می یابد، کسی که دارای ریزش کامل موی مردانه است، ممکن است به هزاران گرافت مو نیاز داشته باشد اما کسی که موهای کم پشتی دارد اما کاملا طاس نیست، به تعداد کمتری گرافت مو برای پیوند نیاز دارد. در جلسه مشاوره ابتدایی پزشک تمام این عوامل را بررسی کرده و میزان گرافت موی مورد نیاز بیمار را محاسبه می کند، از طرف دیگر بیمار نیز باید در این جلسه سابقه پزشکی خود را کاملا بیان کند و سوالات خود در مورد روند کاشت مو بپرسد.
بانک مو چیست؟
تمام گرافت های مو از یک منطقه اهدا کننده که دارای موهای پرتراکم و سالم می باشد، به نام ناحیه اهدا کننده یا بانک مو Donor Area برداشت می شوند. در بیشتر مواقع بانک مو پشت سر فرد متقاضی می باشد، اما در صورتی که موهای کافی در این قسمت وجود نداشته باشد ممکن است مو از قسمت های دیگر بدن مانند سینه یا پاها نیز گرفته شود. برخلاف موهای جلوی سر، موهای پشت سر و قفسه سینه به صورت ژنتیکی در مقابل ریزش مقاومند، این بدان معنیست که وقتی یک گرافت مو را از این ناحیه برداشت و درجای دیگر پیوند کنید، آن مو نمی ریزد. در انتخاب بانک مو علاوه بر مقاومت در برابر ریزش مو، عواملی همچون ضخامت، تراکم مناسب، رنگ و سرعت رشد نیز تاثیر بسیاری دارد. در صورتی که بانک موی مناسب توسط پزشک تشخیص داده شود، می توان گفت نیمی از راه کاشت موی موفق طی شده و با توجه به مهارت پزشک و مراقبت های بعدی نتیجه خوبی بدست خواهد آمد.
اگر بانک موی فرد متقاضی ضعیف باشد، انجام کاشت مو به نظر پزشک و شرایط جسمی بیمار بستگی خواهد داشت، البته قطعا ضعف بانک مو انتخاب روش کاشت مو را محدود خواهد کرد. در صورتی که یک شخص در مناطق گفته شده دارای گرافت های مناسب و سالم برای پیوند نباشد، از نظر تئوری می توان از بانک موی شخص دیگر استفاده کرد اما از نظر عملی این کار ممکن نیست. در واقع اگر کاشت مو با بانک موی افراد دیگر انجام شود به دلیل تفاوت DNA دو نفر، بدن شخص پذیرنده موهای پیوند شده را عامل خارجی شناسایی می کند و آن را رد می کند.
بهبودی بانک مو پس از کاشت
مانند هر عمل جراحی دیگری بعد از کاشت مو نیز عوارض محدودی هم در ناحیه گیرنده و هم در بانک مو وجود دارد. کاشت مو با روش های جدید توسط بی حسی موضعی انجام می شود و نیاز به بستری ندارد، بیمار می تواند همان روز به خانه برگردد، در روز جراحی روی بانک موی شما بانداژ می شود که با توجه به نظر پزشک می توانید روز بعد زمانی که متوجه می شوید پشت سر شما پوسته های کوچکی دارد، آن را بردارید. پوسته های روی بانک مو هنگامی که سر خود را می شویید، کمرنگ می شوند و بدن شما شروع به ترمیم این برش های کوچک می کند. در روش های جدید کاشت مو، از آنجا که هر گرافت مو به صورت جداگانه استخراج می شود، جای زخم در بانک مو فوق العاده کوچک است و طول آن از 1 میلی متر بیشتر نیست، بافت اسکار باقی مانده در این ناحیه اندازه ای بین 0.7 تا 1 میلی متر دارد که در سراسر منطقه اهدا کننده پخش می شود.
بعد از کاشت مو ممکن است بانک مو کمی قرمز به نظر برسد که با روند طبیعی بهبودی مطابقت دارد و به محض اینکه موها به طول مشخصی رسیدند، قابل توجه نیست، البته اگر این قرمزی بیش از 4 هفته ادامه داشت، باید با جراح خود تماس بگیرید تا ناحیه مورد بررسی قرار گیرد. بعد از گذراندن 14 روز پس از کاشت مو می توانید موهای خود را به صورت عادی کوتاه کنید، ناحیه اهدا کننده شما باید در طول این مدت کاملاً بهبود یافته باشد، البته به شرطی که از دستورالعملهای مربوط به مراقبتهای بعدی پیروی کنید.
